Başbakan Erdoğan’ın bu hafta grup toplantısını kapalı yapması üzerinde durulması gereken bir hadise.


Son dönemde bazı AK Partili isimlerin gazete sayfalarına yansıyan muhalif tutumları malum.

AK Parti’de bir fitne filizinin yeşermekte olduğunu görüyoruz.

Türkiye siyasetinde kaybedenler AK Parti üzerinde uzun süredir çalışma yürütüyor ve fitne tohumları ekiyorlardı.

Anlaşılan o ki, bunlar filizlenme aşamasına geldi.

Son dönemde Türkiye’de kaybedenlerin başında elbette ki Ergenekon geliyor. Başbakan’ın büyük desteğiyle adeta preslenen Ergenekon’un dışarıdaki uzantıları uzun süredir ve yoğun biçimde AK Parti’yi etkileme çabaları içinde.

AK Parti ve ona destek veren toplum kesimlerinin arasını açma, bu konuda malzeme üretme, birbirine düşürerek AK Parti’ye güç kaybettirme, Erdoğan’ın partiden ayrılıp Cumhurbaşkanı olması sonrası hesaplar, buna dayalı parti içi kavgalar ve partiye destek veren toplum kesimlerini küstürüp, kavga ettirme hamleleri gibi çabalardı bunlar.

AK Parti’deki bazı isimlerin kafalarının bulandırılması ilk aşamaydı. Liberal görünümlü isimler özellikle Kürt meselesinden başlayarak AK Parti içine adım adım ikilik soktular.

Türkiye’nin en sıcak meselesi olan Kürt meselesi üzerinden fitnenin sokulması, arka planda uzun bir fizibilite çalışması yapıldığını gösteriyor.

Üçüncü dönem barajı, burada belirleyici bir husus.

Farklı arayışlara girenler, Erdoğan’ın Köşk’e çıkmasından sonraki döneme yatırım yapmaya başladılar. Kaybedenlerin beklentileri ve kendi kafalarında çizdikleri perspektiflere, Erdoğan’ın kararlı tutumu uymuyor açıkçası.

Erdoğan’la sivil toplum kuruluşlarının arasını açma ve karşı karşıya getirme, her hamlede Erdoğan’ı otoriter ve diktatör gösterme gibi taşlarla döşediler bu yolu.

AK Parti’ye son derece yakın görünen bazı sivil toplum, düşünce ve strateji kuruluşları girdikleri ilişkiler ve yükselttikleri isimlerle Erdoğan’dan adım adım ayrıştılar.

Erdoğan’ı bu ülkenin yüzde 50’sinden fazlasına sevdiren değerler onun kökü bu topraklarda dindar bir Anadolu çocuğu olmasıydı. Sorunlara Tanzimat’tan beri batıdan kopyalanan yöntemlerle değil, “bizce” yöntemlerle ezber bozan tarzda çözümler bulmasıydı. Oysa bu düşünce kuruluşları İttihat Terakki ve Tek Parti faşizminin acı hediyesi olan Kürt meselesini, hep “Batı Tarzı” yöntemlerle çözmeyi önerdi.

IRA dediler, ETA dediler…

Ne Kürtleri ne bu ülkenin bin yıllık tarihini anlamaktan uzak, dil bilen birkaç uzmanın Batı’dan kopyala yapıştır çözüm yöntemleriydi bunlar.

Fikir zehirlenmesi öyle bir boyuta geldi ki, AK Parti Diyarbakır İl Başkanı, “Dindar Kürtlerin BDP’ye oy verdiğini” açıklayacak kadar gerçeklerden uzaklaştı.

Kaybedenler ve kaybetme rampasında olanlar kendi hesaplarını yapmaya başladı. Bu hesapların hepsini bozacak kişi yine Erdoğan’dır, Erdoğan’ın yöntemleridir.

Kürt meselesini BDP ve PKK’dan ibaret görenlerin dokunulmazlıklar üzerinden fırtına kopartmalarına bakmayın. Her şey ortada. PKK bölgede hem şehirlerde hem de kırsalda kaybettikçe kaybediyor. Örgüt marjinalleşme noktasına giriyor. Bu yıl örgüt tarihinde katılımın en az olduğu yıl olarak geçti kayıtlara. Artık çocukları kaçırma noktasına kadar düştüler. Erdoğan’ın teröristle mücadele kısmını kararlılıkla devam ettirip; hak ve hürriyetler konusunda direkt Kürt halkını muhatap alması gerekiyor.

Kaybedenler fitne filizini büyütmeye çalışacaklar, önemli olan ise AK Parti ve Erdoğan’ın ilk günkü felsefelerinde ve çizgilerinde ilerlemeleri.

Uluslararası konjonktürü de unutmamak lazım. Özellikle İsrail AK Parti'den kurtulmak istiyor. Diğer taraftan İran-Irak-Suriye çizgisi de AK Parti'den özellikle de Başbakan'dan çok rahatsız.

İçerideki bir kısım yansımalar, uluslararası aktörlerin içteki uzantılarının marifeti olabilir.

Yukarıda sıraladığım içerden ve dışarıdan planların uygulanması demek hem AK Parti’nin hem de ülkenin kaybetmesi, kazanımların berhava olması anlamını taşıyor.

Zaman birlik beraberlik günü.

Küstürme değil, kucaklaşma günü.

Herkese görev düşüyor. Ümidini yitirmiş derin yapıları diriltme ümitlerini bitirme günü.