Anlam kaplarımız iki uçlu bir ok gibidir. Okun bir ucu davranışlarımıza yansır, burada insanların ne dediğini ne düşündüğünü dikkate alırız. Diğer ucu ise içeriye dönüktür, burada da davranışlarımızın temelini oluşturan anlamlar dizesi vardır ki, psikoterapi çalışmalarında genellikle bunun üzerinde durulur.
Mesela; bir genç kız arkadaşları tarafından eleştirildiğinde, bunu kabul edemez, öfkelenir ve hemen savunmaya geçer. Çünkü genç kız, arkadaşlarının çok kaba olduğunu ve kendisini anlamadıklarını düşünmektedir. Bu olaya iç dünyasında verdiği anlam ise, beğenilmediği, değer verilmediği yönündedir.
İnsanların, olaylara gerçek manada verdikleri anlamların üzeri daima örtüktür. Kuyunun dibine inmediğiniz sürece bunu göremezsiniz. Çünkü suyun yüzeyine çıkan sadece dipteki nesnenin rengidir, nesneye ulaşmak için ise epey zaman harcamanız gerekir.
Olaylara anlam verirken, dış dünyadan fazlasıyla etkileniriz. Mesela, mahallede güzelliğiyle tanınan ve narsist belirtiler gösteren bir genç kız, kendisine ilgisiz davranan kız arkadaşıyla karşılaştığında, “ben ondan farklıyım, benim yanımda komplekse girdi” şeklinde bir anlam vermektedir. Fakat bu düşüncesini yansıttığı takdirde insani ilişkilerinde sorun yaşayabileceğini düşündüğünden iç dünyaya atmaktadır.
Gündelik hayatta yaşadığımız sıradan korkuların, kaygıların, endişelerin altında da, iç dünyamızdaki anlam kaplarının etkisi vardır. Eğer bir davranışı değiştirmek istiyorsak önce buraya ulaşmalı ve olayı yeniden anlamlandırarak yolumuza devam etmeliyiz. Yani kuyunun dibine inmeden yüzeydeki kiri temizleyemeyiz.