İnsanın dünya üzerinde sahip olduğu iki önemli nimet vardır. Biri sağlık biri iman… Bir Müslüman bu iki nimeti korumak için azami çaba göstermeli ve bu konuda ihmale yer vermemelidir. Fakat dünya imtihanlara gebe ve elinizde olmadan da sağlığınızı kaybedebilirsiniz. Kuşkusuz bu, para makam ve mevkii kaybetmekten çok daha zor bir durumdur. Tanıdığım varlıklı bir hanım “Eğer sağlığıma kavuşabileceğimi bilsem bütün servetimi verirdim” demişti. İnsan bazı şeyleri kaybetmedikçe kıymetini bilemiyor, kaybettiğinizde de gideni geri getirmek mümkün olamıyor.

Geçtiğimiz günlerde haberlere yansıyan kanser hastası genç kızın içine düştüğü durumu görünce, kaybetmenin getirdiği mahrumiyet ve yoksunluğu düşündüm ve çaresizliği bütün hücrelerimde hissettim. Düşünce tarzı, yaşamı ya da yer aldığı kulvar ne olursa olsun çaresiz bir insanın sadece imdat çığlığına bakılır ve elinden tutulur. İnandığımız din bizlere bunu öğretmiştir. Üstelik imdat diyen kişi hasta bir kişi ise çok daha hassas ve dikkatli davranmak gerekir. Zira bu insanlar sıradan bir insandan çok daha naif ve kırılgandırlar. Hele hele yardım isteyen bir genç kızın, eline üç beş kuruş sıkıştırılıp savmaya çalışmak bu da yetmiyormuş gibi onur kırıcı bir yaklaşım sergilemek bizim değerlerimizle ve kültürümüzle hiç örtüşmeyen bir durumdur. Allah’ın Resulu bizlere her şeyin bir usulünün, yol yordamının olduğunu yaşantısı ve tavsiyeleri ile öğretmiştir. Bir dilenciye para verirken bir yoksulun elinden tutarken, birine el uzatırken ne kadar hassas ve kırılgan olmamız gerektiğini örnekleri ile göstermiştir. Elbette bu yıkıcı tavırların arkasında muhtaç kişinin borçlu olduğu inancı vardır ki bunun inancımızda ve geleneklerimizde hiçbir yeri yoktur. Büyüklerimiz eve gelen yoksulları yedirir ve giderken de hediye hazırlar “bize teşrif edip geldiğiniz için Allah razı olsun” derler ve verdiklerinin yoksulun hakkı olduğuna inanırlardı. Günümüzde ise büyük insanlar yardımlarını ekranlar önünde afişe ederek yapıyor ve yardım yaptıkları kişiyi minnet altına sokuyorlar.

Eğer verirken karşınızdaki insanı anlamaktan uzak kalır ve yaptığınız yardımla bu kişinin psişik duvarını yıkmaya kalkarsanız verdiğiniz şey yıktığınız duvarı tamir etmeye yetmez yetemez. Unutmayın, dünyanın en iyi insanı da olsanız sizin iyiliğiniz karşınızdaki insanda uyandırdığınız iyilik kadardır.