Bir  sü­reç bu ka­dar is­tis­mar edi­lir mi? Elin­de ağır si­lah­lar­la 50 ki­şi­lik PKK’­lı grup se­çim ça­lış­ma­sı yap­mak için Ağ­rı Di­ya­di­n’­e ini­yor.

San­ki bu ül­ke­nin ya­sa­la­rı yok, mah­ke­me­le­ri yok, as­ke­ri yok el­le­ri­ni kol­la­rı­nı sal­la­ya­rak her şe­yi ya­pa­bi­le­cek­le­ri­ni sa­nı­yor­lar.

Bu, sü­re­cin PKK ta­ra­fın­dan na­sıl okun­du­ğu­nu da gös­te­ri­yor. Hü­kü­me­t’­in Ba­rış Sü­re­ci ola­rak gör­dü­ğü şey, PKK ve uzan­tı­la­rı ta­ra­fın­dan ör­güt­sel fa­ali­yet­le­ri ar­tır­ma, alan ha­ki­mi­ye­ti­ni de­rin­leş­tir­me ola­rak oku­nu­yor. Bir­bi­ri­ne zıt bu iki fark­lı oku­ma­dan ba­rış çı­kar mı?

As­lın­da Hü­kü­met sü­reç bo­yun­ca yap­tık­la­rı­nı bir tür­lü an­la­ta­ma­dı. Bun­da med­ya­da kö­şe tut­muş bö­lü­cü lo­bi­nin de bü­yük et­ki­si var. Hiç­bir dü­zen­le­me on­la­rı tat­min et­me­di, hep da­ha çok da­ha çok di­ye­rek te­rör ör­gü­tü­nü kış­kırt­tı­lar. Böl­ge­de ina­nıl­maz bir aç­lık ya­rat­tı­lar. Tür­ki­ye Cum­hu­ri­ye­ti­’ni iş­gal­ci bir güç, PKK’­yı hak­lı bir da­va­nın sa­vu­nu­cu­la­rı  ola­rak gös­ter­di­ler. Ya­pı­lan ka­ra­kol­la­ra bi­le kar­şı çık­tı­lar. Bir ör­güt ve onun hem­pa­la­rı ka­ra­kol­dan ni­ye ra­hat­sız olur? Bu  so­ru­nun ce­va­bı sü­reç­le il­gi­li ger­çek ni­yet­le­ri ele ve­re­cek ka­dar açık. Böl­ge­de PKK’­nın gü­cü­nü sı­nır­la­ya­cak bir as­ke­ri güç is­te­mi­yor­lar. Bir ül­ke­nin,as­ke­ri­ni, bay­ra­ğı­nı ret ede­rek na­sıl ba­rış in­şa edi­le­cek?

Ağ­rı sal­dı­rı­sı­nı sa­de­ce PKK’­nın se­çim ça­lış­ma­sı­na gel­me­si ola­rak gör­mek ya­nıl­tı­cı­dır. Öca­la­n’­ın uzun za­man­dır De­mir­ta­ş’­tan ra­hat­sız ol­du­ğu, ken­di­si­ne ra­kip ola­rak gör­dü­ğü bi­li­ni­yor. Se­çim ba­ra­jı­nı aş­mış bir De­mir­taş Öca­lan ta­ra­fın­dan haz­me­di­lir mi  bi­lin­mez. Ama De­mir­ta­ş’­ın geç­ti­ği­miz haf­ta­lar­da bir sü­re or­ta­dan kay­bol­ma­sı­nı, hak­kın­da çe­şit­li spe­kü­las­yon­lar ya­pıl­ma­sı­nı bir ta­ra­fa not et­mek la­zım. Kim bi­lir bel­ki de KCK’­ya öze­leş­ti­ri ver­mek zo­run­da bı­ra­kıl­dı. İşin bir bo­yu­tu da bu­dur. Öca­la­n’­ın ih­ti­ras­la­rı için dün­ya­yı ya­ka­cak bir zih­ni­ye­te sa­hip ol­du­ğu­nu unut­ma­mak ge­re­kir.

Son olay PKK’­nın as­la ba­rış dü­şün­me­di­ği­ni, müm­kün ol­du­ğun­ca sü­re­ci uza­ta­rak bun­dan ne­ma­lan­mak is­te­di­ği­ni gös­te­ri­yor. Ör­güt sü­reç bo­yun­ca hiç­bir sö­zün­de dur­ma­dı,si­lah bı­rak­ma­dı,ör­güt­sel fa­ali­yet­le­re son ver­me­di, ül­ke dı­şı­na çık­ma­dı. Öca­la­n’­ın yıl­da bir yap­tı­ğı -şar­ta bağ­lı- si­lah bı­rak­ma çağ­rı­la­rıy­la ye­tin­me­mi­zi is­te­di.         Ça­tış­ma­sız­lık or­ta­mı­nın bi­le Tür­ki­ye­’ye ve­ril­miş bir ta­viz ol­du­ğu­nu  pro­pa­gan­da et­ti. Aciz,ken­di­ni sa­vun­mak­tan mah­rum bir Tür­ki­ye pro­fi­li çiz­di.  

Da­ha ön­ce de yaz­mış­tım Tür­ki­ye bu sü­re­ce mah­kum de­ğil­dir. PKK’­nın mer­ha­me­ti­ne sı­ğı­na­rak ba­rış ol­maz. Üç yıl­dır her ve­si­le ile top­lu­mun sab­rı zor­lan­dı. Ko­ba­ni ey­lem­le­rin­de De­mir­ta­ş’­ın ta­li­ma­tıy­la or­ta­lık kan gö­lü­ne dön­dü. Ha­la de­mok­ra­si ek­sik­li­ğin­den şi­ka­yet edi­yor­lar. Han­gi de­mok­ra­si­de De­mir­taş gi­bi­le­re si­ya­set yap­tı­rı­lır? Mec­li­sin iti­ba­rı­nı ze­de­le­mek için aday ya­pı­lıp mec­li­se so­ku­lan KCK mi­li­tan­la­rı­nı ise  say­mı­yo­rum.

Tür­ki­ye ba­rış is­ti­yor­sa edil­gen ko­num­da kal­ma­ma­lı­dır. Hu­ku­ku, ya­sa­la­rı uy­gu­la­ma­mak ba­rı­şa de­ğil, ör­gü­tün per­va­sız­laş­ma­sı­na  hiz­met eder. Ay­rı­lık­çı si­ya­set­le ara­sı­na me­sa­fe ko­yan bü­yük kit­le­le­rin de kay­bol­ma­sı­na, yi­tip git­me­si­ne ne­den olur. Za­ra­rın ne­re­sin­den dö­nü­lür­se kar­dır. He­pi­mi­zin te­men­ni­si ba­rış ve kar­deş­lik­tir. Ama bu­nun yo­lu PKK’­nın önü­nü aç­mak, ya­sa­la­rı as­kı­ya al­mak de­ğil­dir.  PKK en kü­çük ey­lem­de mis­liy­le kar­şı­lık bu­la­ca­ğı­na ina­nır­sa  ba­rı­şa ya­na­şır, böy­le poh­poh­la­na­rak,gör­mez­den ge­li­ne­rek de­ğil.