Abuja, kara kıtanın en kalabalık ülkesi Nijerya’nın, çiçeği burnunda başkenti. Eski başkenti ise Lagos şehri. Lagos liman kenti olması hasebiyle, nüfusu ve ticari hayatı taşıyamayınca yönetim tarafından yeni başkent olarak Abuja belirlenmiş.
Afrika kıtasının parlayan yıldızı Abuja’ya Avrupalılar hemen demir atmışlar haliyle. Kenti mimari anlamda Almanlar inşa etmeye başlamış. Yollarda ve binalarda Alman mimarisi kendisini gösteriyor. Hatırı sayılır şekilde Türk yatırımcılarının da olduğu başkentte, Türkler Osmanlı torunları olması hasebiyle çok seviliyor ve güvenilen tek beyaz ırk olarak görülüyor.
Tabii esas bu güveni tesis eden Türk okulları olmuş. 12 yıldır Nijerya’nın kuzeyindeki çeşitli şehirlerde Nijerya halkına sundukları eğitim ve öğretim hizmetleri, Nijerya halkının gözünde bir kurtuluş ve refaha giden yol olarak kabul ediliyor.
Abuja'da 1 milyon 500 bin kişi yaşıyor. Nüfusunun yüzde 50'si Müslüman, yüzde 50'si Hıristiyan. Bunun yanı sıra yerli inanışlara mensup olan kesimlerinde yaşadığı Abuja’da 2007 yılında yapılan seçimleri Müslüman lider Umar Musa Yaradua kazanmış ve devlet başkanı seçilmiş. Umar Musa’nın yardımcısı ise bir Hıristiyan.
Ülkede harika bir barış var. Müslümanların, Hıristiyanların veya diğer inanışlara mensup kesimlerin birbirleriyle bir problemi yok. Aralarına fitne ve fesat sokanlar olmayınca didişip kavga etmiyorlar. Ara sıra Batılı ülkeler, bazı denemeler yapsalar da başarılı olamamışlar. Çünkü Türklerden başka beyazlara güvenmedikleri için diğer beyazların kendilerini aldattığına inanıyor ve birbirlerine sahip çıkıyorlar.
Akşam olduğunda aynı mahallelerde yüz yüze bakıyorlar, başlarına bir hastalık bela gelse, birbirlerinden yardım isteyeceklerini ve kendi problemlerini kendilerinden başka, hele hele Batılı beyazların asla çözmeyeceğini, sadece onların sömürgen birer varlık olduklarını bilerek mümkün mertebe oyuna gelmemeye çalıştıklarını ifade ediyorlar.
Bu gerçeği en iyi gösteren sahne, Kurban Bayramı dolayısıyla dört günlük resmi tatilde Abujalıların çoluk çocuk, kadın erkek, küçük büyük, bütün aile bireyleriyle şehrin en büyük parkı Milenyum’da doyasıya bir bayram yaşamalarında gördük. Hava sıcaklığının 30 derecenin üzerinde seyrettiği parkta iğne atılsa yere düşmeyecek bir kalabalık vardı.
Biz de birkaç saatliğine onların içine girdik. Binlerce siyahın arasındaki üç beyaz adam, pekmezin üzerine düşmüş kar tanesi gibi kalmıştık. Bütün dikkatler bize çevrilmişti. Yakamızdaki Türk Bayrağını görenlerin yüzü gülüyor, siyah dudakların tebessüm aralığından gözüken beyaz dişleriyle tebessümümüze eşlik ediyorlardı.
Her beyaz renkli adama güvenmedikleri için çekingen davransalar da bizden hoşgörü ve sevgi görünce, etrafımızı çevirip sofralarına davet ediyor veya ellerinde yiyecekleri ne varsa ikram etmeye çalışıyorlardı. Parkta birlikte yürüyebilmek için izin istemeleri ve birkaç adım da olsa beraber yürümemiz onlar için sanki bir ikramdı.
Nijeryalılar resim çektirmekten hiç hoşlanmıyorlar. Çünkü şimdiye kadar resim çekenler, ülkelerine döndüklerinde Nijerya’yı hep kötü göstermişler. “Yabani, vahşi, bilmez, görmez, duymaz, anlamaz, zavallı yaratıklar olarak” lanse edildiklerini söyleyip, “Resim çekmeseniz olmaz mı” diye yalvarırcasına ricada bulunuyorlardı.
Biz de; “Sizleri asla diğer beyazlar gibi dünya toplumunun dışlanması gereken insanları olarak görmüyoruz. Hatta insanlığın en önemli parçası olduğunuzu, beyazlarla siyahların kardeşliğini vurgulamak isteriz” dedik. Bu sözlerimizden çok etkilendiler ve onlar istemedikçe asla resim çekmedik. Güvenlerini boşa çıkaramazdık.
Afrika kıtasının içerisinde en çok özel okul, Nijerya topraklarında bulunuyor. Hemen hemen bütün Batılı ülkelerin okulları var ve kuruluş tarihleri çok eski. Türk okullarının ise 12 yıllık bir geçmişi var. Halen özel okullar içerisinde en çok güvenilen eğitim kurumları ise yine Türk okulları.
Bir örnek verecek olursak, yaklaşık 4 bin Nijeryalı öğrencinin eğitim gördüğü Türk kolejlerinden, Cumhurbaşkanı Yaradua'nın iki çocuğu mezun olmuş, iki çocuğu da halen eğitim görüyor. Cumhurbaşkanından sonra geriye doğru hemen bütün devlet yöneticilerinin çocukları da yine Türk okullarında eğitim ve öğretim görüyorlar.