Kan akmaya, ülkenin gerginliği artmaya başladığı andan itibaren farklı kesimlerden sesler yükselmeye başladı.
Yapılan çağrılara, çözüm
reçetelerine bakıyorum.
Dillendirilen öneriler sorunun boyutunu ya kavramaktan uzak ya da muhatap aktörlerin
beklenti eşiklerinden ve veya zeminden ötürü gerçekleşmesi imkansız.
KCK sözleşmesinin felsefi, sosyal, ekonomik, siyasal ve sosyal önermelerinin çerçevesine baktığınızda talep edilenle mevcut arasındaki fark siyah ve
beyaz kadar farklı...
Örgütün şu aşamada inisiyatifi elinde tutan kolektifi 'Demokratik Özerklik' adında yeni bir hedef koydu.
Bunu dillendirirken de 'birlikte
yaşama' olgusu muğlak olsa da
korundu...
Örgüt adına konuşan Cemil Bayık'ın ifadesi şöyle:
'Biz demokratik özerkliği hem kendi alternatif sistemimiz olan
demokratik komünalizmi, yani
demokratik konfederalizmi bir siyasi biçime ve demokratik siyasi iradeye kavuşturmak hem de Kürt toplumuyla Türkiye devletinin ilişkilerini hangi çerçevede düzenleyebileceğini ortaya koymak için geliştirmeye çalışıyoruz. Yani demokratik özerklikle Kürt halkı, Türk devletiyle hangi ilkeler temelinde sorunlarını çözmek ve birlikte yaşamak istiyor, bunu ortaya çıkarmak istiyoruz.'
Oysa bu ifadede samimiyetsizlik var.
Yani 'Demokratik Özerklik' ifadesiyle hedeflerinin bir bağımsız devlet talebi olmadığını anlıyoruz.
Oysa 'Bağımsız devlet' kurma
talebinin tek yolu 'silahlı mücadele'dir.
Ki örgüt tam da bunu yapıyor.
O nedenle kanlı saldırıları 'savunma amaçlı' diyerek sağlam bir çarpıtma ile kılıflıyorlar.
Daha mühimi gelinen evrede bu saldırılarla hemen her kesimde 'etnik temelde bölünme' gibi bir hedef algısını başarıyla yaratıyorlar.
Öte yandan iktidar bu tuzağa düşmeye teşne...
30 yıldır denenen ve başarısızlığı kanıtlanmış bir yola hızla savruluyorlar.
Türkiye öyle bir eşiğe itiliyor ki, bir zamanlar Yalçın Küçük adlandırmıştı...
'Türkiye büyümezse küçülür...'
Üst düzey bir AKP'liye geçenlerde sormuşlar,
'Ne görüyorsunuz?' diye...
'Kan denizi' diye yanıtlamış...
Umarım yanılıyorlardır.