Yok artık inandım... Nerede bir kötülük var, nerede bir sıkıntı var benim başıma geliyor. Altı ay önce kaza geçirdik, kocamın parmağı kesildi. İki sene önce dükkanımda işler bozuldu iflas ettim.

On yıl önce annem vefat etti. Küçük oğlum ağır bir ameliyat geçirdi. Mahallede en sevdiğim arkadaşım taşındı, maddi olarak zor günler geçirdik ve evimizi sattık... Bilmem Fatma hanım ben artık hayatımda her şeyin kötü gideceğine inandım. Rahmetli annem, bizi iyi şeyler bulmaz derdi. Doğru söylemiş anacığım, ne zaman iyi bir şeyler olsa ardından bir bir sıkıntı doğuyor, üzülüyorum. Allah'tan sosyal biriyim, iki tane oğlum var onlar da olmasa kendimi yalnızlığa vereceğim. Çok karamsarım, her an kötü bir şeyler olacakmış gibi geliyor... Bilmiyorum değişebilir miyim Fatma hanım...

Değişebilirsiniz!

Hayatımız olumsuz yaşantılarla sarsıldığında olaylara negatif tarafından bakmaya ve durumu abartarak iyi şeyleri görmeme başlarız. Böyle durumlarda olaylara anlam vermeye çalışırken kendimizi suçlayabilir ve yaşanan olayların sorumlusu olarak kendimizi görebiliriz. Nerede bir kötülük var beni bulur, zaten ben hep kısmetsizimdir... türünden abartılı algılama durumları yaşayabiliriz. Oysa burada olaylara verdiğimiz negatif anlamlarla sürekli beynimize olumsuz mesajlar gönderir ve farkında olmadan kendimize zarar veririz.

Beynine sürekli olumsuz mesaj veren kimseler, bir zaman sonra hayatında hiçbir şeyin iyi gitmeyeceği ve her şeyin olumsuz gelişebileceği konusunda bir inanca sahip olabilirler. Sanırım yaşadığınız olayların etkisiyle siz de hayatınızda her şeyin kötü gidebileceğine dair olumsuz bir düşünce geliştirdiniz. Bunun sonucunda da olaylara olumsuz tarafından bakmaya başladınız. Başınıza gelebileceğini düşündüğünüz saplantıları tespit edin, abarttığınız noktaları belirleyin ve bu alanda düşüncenizi değiştirmeye çalışın. Hayatınızdaki güzellikleri de görmeye çalışın. Sevdiklerinizden kaybettikleriniz olabilir, işinizde iflas etmiş olabilirsiniz, kaza geçirmiş olabilirsiniz, eşinizin parmağı kesilmiş olabilir ama sağlıklı ve başarılı bir insansınız. Ayrıca sosyal bir hayatınız var, insanları seviyorsunuz, iki tane sağlıklı çocuğunuz var... Hayatınızın iyi taraflarını da görmeye çalışırsanız, her şeyin kötü gitmediğini anlayacaksınız. Eğer isterseniz değişebilirsiniz, yeter ki isteyin.

Biraz evhamlıyım

2 yaşında bir kızım var. Biraz hareketli. Eşyaları karıştırıyor, sandalyelerin üzerine çıkıyor, yerde takla atıyor, mutfağı karıştırıyor. Annem bırak çocuk hayatı böyle tanıyacak diyor ama sanki düşecek ve kendine zarar verecekmiş gibi geliyor. Açıkcası onu biraz kısıtlıyorum. Ben galiba biraz evhamlıyım. Biraz haklıyım tabi... Ya düşüp bir yerini kırsa ne olacak? Açıkcası güvenemiyorum. Geçenlerde bir uzmanı dinledim o da çocukları rahat bırakın diyor. Ama biz anneler biraz pimpirikli oluyoruz. Bu konuda tavsiyelerinizi bekliyorum... F. E.

Müdahale etmeyin

Annenizin de ifade ettiği gibi, çocuk hayatı deneyimleyerek yani düşe kalka öğrenecek. Bu süreçte zaman zaman düşebilir, eşyalara zarar verebilir, gürültü yaparak ev halkını rahatsız edebilir. Bu durumda, çocuğun kendine zarar verebileceği bir durum hasıl olmadıkça onu rahat bırakın. Çocuk, bahsettiğiniz gibi objelerle iletişim kursun, küçük sorunlarla karşılaşsın ve kendi sorunlarını çözme becerisi geliştirsin. Üretmeyi, başarıyı ya da başarısızlığı bu şekilde öğrensin.

Anneler çocuklar düşecek endişesiyle onların hareket alanlarını kısıtlamaya çalışırlar. Bırakın kimi zaman düşsün, düştüğünde kendisi kalkmayı öğrensin eğer kalkamıyorsa siz müdahale edin ve yardımcı olmaya çalışın. Eğer çocuğun hareketlerini kısıtlar ve ona yeteneklerini geliştirme fırsatı tanımazsanız, yaşadığı sorunların üstesinden gelemeyen ve bağımlı bir kişi olmasına zemin hazırlayabilirsiniz. Unutmayın hayatın inişli çıkışlı merdivenleri var ve her birimiz bu merdivenlerden inip çıkarak hayata adapte oluruz.