Aşk kalabalığa karışınca...

Ah, şu modern dünya!
Gündelik hayatımıza piyasada değer biçen...
Aşkı meşki bile podyuma çıkartıp salındıran dünya!
Seyredilmeyen, yorumlanmayan, hatta seyirciler tarafından her gün "puanlanmayan" ilişkinin tadı yok sayılacak neredeyse!
Ama huzurun kaçtığı ve ilişkilerin çarçabuk yorulduğu yer de tam orası!
"Başkaları ne der?" sorusunu hiç takmadığını sanan ilişkiler bile "sosyal sahne"ye çıktıklarında tökezliyorlar.
***

Daha geçen gün bir arkadaşım uzun süren ilişkisini bitirdiğini anlatırken "zaten bizimkisi sevmek miydi, hiç emin olamadım" deyiverdi.
Bu laflarını duyan bizler şaşırdık elbette!
Çünkü kuytu köşede gürül gürül bir aşk gibi başlamıştı ilişkileri.
En sonunda da sağlam bir evliliğe doğru yürüdükleri izlenimini vermişlerdi çevrelerine.
Ha, tabii! Yaşları, başları, işleri güçleri, sosyal konumları pek çakışmıyordu. Doğru!
Ama hiç umurlarında değildi ki!
***

Sonra o anlattıkça anladım.
Arkadaşım ve sevgilisi piyasa değerlerine ve çevrelerinin "büyük gözaltı"sına yenilmişti.
O halde şu soruyla yüzleşmeliyiz: Aşklar ve "aşka benzer ilişkiler" ne tür beraberliklerdir? Sanıldığı gibi sadece iki kişiden ibaret midir bu beraberlikler?
Hayır!
Başlangıçta bütün dünyada bir tek ikiniz varmış gibi seversiniz birbirinizi! Hikâyenin en başında!
Sonra fark edersiniz ki...
Arkadaşlar, tanıdıklar, kimisi geveze, kimisi sinsice sessiz tanıklar, yapay gülümsemeler ve hiç eksik olmayan kuşkulu bakışlar...
Hepsi orada, hazır ve nazırdır.
***

Aslına bakarsanız kıyısından köşesinden tutkulu, coşkulu ilişkilerin kahramanları yarasaları andırırlar.
Kuytu köşeleri, nemli karanlıkları severler.
Gececidirler.
Görme duyularından çok tat alma ve koku duyuları gelişmiştir. Şarkı söyleyerek yollarını bulurlar.
Sonra birden...
Çevrelerindekilerin bakışları parlak spot ışıkları gibi üzerlerine düşer.
Bunaltıcıdır. Sınava çekiliyormuş gibi hissedilir!
Kaçmak istersin o çiğ aydınlıktan...
Kaçarsın da!
Ve bir bakarsın ki, sevginden, sevgilinden de kaçmışsın.