Chelsea erken bulduğu golle oyun stratejisini değiştirmek zorunda kaldı. Doğal olarak kontrollü oyunu tercih etti. Kuralar çekildiğinden bu yana ısrarla altını çiziyorum iki takım arasında sistem açısından bir fark yok. İkisi de ayağa pas yaparak, rakibin gücünü azaltan, yoran bir oyun anlayışına sahip. Ayrıca Fenerbahçe rakip kim olursa olsun asla mahkum oynamıyor. Dün gece yine böyle oldu.

Chelsea’nin en büyük özelliği öne geçtiği zaman bunu korumasını çok iyi biliyor. Sevilla’dan farkı da bu. Sevilla’ya karşı 2-0’dan bile olsa maçı çevirebilseniz bile onlara karşı bu çok zor. Skorun üstüne yatmasını beceren bir takım. Belki eski gücünde değil ama yine de Fenerbahçe takımına ceza alanı içinde pozisyon vermedi. 1-0’lık skor onları tedirgin ettiği için de kendi sahasında oyunu bir şekilde kabul ettiler. Kontratak yapamadılar. Aslında beklediğim bir maç oldu. Fenerbahçe rakibine ezilmedi ancak Chelsea de fazla şans tanımadı.

Son bölümlerde doğal olarak Zico risk alınca Lampard ile ikinci golü buldular. Bugün Fenerbahçe dışında Türkiye’den hangi takım giderse gitsin bu oyunu oynayamazdı. Chelsea maçı çok erken koparırdı. Fenerbahçe neyi iyi yapamadı dersek, rakip ceza alanında üretkenlik sağlayamadı. Ayrıca Deivid de iki maçta da oynadığı kanattaki rakip beklerin ileri rahat çıkmasına izin verdi. İlk maçta arkasındaki önder yalnız kalmıştı. Dün gece de sahanın yıldızı Essien çok rahat hücuma çıktı.

Alex de duran toplarda çok etkisiz kaldı. İlk golde Lugano da Ballack’ın koşusunda bir anda durdu, rakibini kaçırdı. Normalde böyle hataları yapmıyordu.

Aslında iki takım arasındaki en önemli fark ileri uç elemanları. Yoksa savunma ve orta sahaları hemen hemen kalite olarak eşit düzeyde. Fenerbahçe böyle elenirdi. Ahlarla, vahlarla. Ama gerçekten görevlerini iyi yaptılar. Oyunun son bölümünde rakibini kendi alanında hapsetmesi kendine güvenini gösteriyordu. Bu bir deneyimdir. Fenerbahçe bu sezon önemli yol kat etti.