Eskiden ebeveynler, çocuklarına sevgilerini gösteremezler, hatta onlara konuşma hakkı tanımazlardı. Bu kimseler, büyüklerinden böyle gördüklerinden çocukların suskunluğunu eğitimin bir parçası zannederlerdi. Ebeveynlerin soğuk ve katı tutumları eğitim camiasında da gündeme gelir ve bunun sakıncaları ifade edilir. Ancak günümüz ebeveynleri de tam tersi bir durum sergiliyorlar. Yani, klasik bir söylemle çocuk merkezli bir dünyaya doğru gidiyoruz. Anne babalar yeter ki çocuk mutlu olsun, çocuğun isteklerini yerine getirelim, diye düşünerek onlara hiçbir sınırlama getirmiyor, nerede durmaları gerektiğini ifade edemiyorlar. Anne baba ve çocuk ilişkilerinde, çocuğa konuşma hakkı tanınmalı, onun istekleri beklentileri dikkate alınmalıdır. Ancak, ev içinde ya da dışarıda uyması gereken kurallar da çocuğa öğretilmeli ve anne baba bu konuda kararlı olmalıdır. Aksi takdirde, çocuklarda şu sorunlar görülebilir:

Çocuk, insanlarla ilişkilerinde karşı tarafı dikkate almaz, empati yapamaz, her zaman kendi istediğin olmasını bekler. Çocuk dışarı çıktığında, anne babanın gösterdiği tölaransı, diğer insanların da göstermelerini bekler, beklentilerine ulaşamadığında ise saldırgan bir tavır içinde olabilir. Çocuk kendini dünyanın merkezinde görmeye başlar ve arkadaşlarıyla sağlıklı ilişkiler kuramaz
Evde her istediği yapılan çocuk, doyumsuz olur, isteklerini ertelemeyi bilmez, kendini üstün ve farklı görmeye başlar. Çocuk bağımsız iş yapma becerisi kazanamaz ve anne babaya bağımlı kalır.

Peki, neler yapılabilir?
Anne baba çocuklarla ilişkilerinde dengeyi sağlamalıdırlar. Çocuklara, istedikleri her şeyi her zaman elde edemeyeceklerini, bunun hayatın gerçeği olduğunu ifade etmelidirler. Evde ya da toplumda uyulması gereken kuralları vermelidirler. Anne baba çocuğun ailenin diğer bireyleriyle uyum içinde olmalarını sağlamalı ve hakkaniyet duygusu vermelidirler. Anne babalar çocukla ilişkilerinde tutarlı olmalı ve onlara temel disiplini aile içinde vermelidirler. Anne baba çocuğa sınırlarını öğretmeli ve nerede durması gerektiğini vurgulamalıdırlar. Anne babalar unutmamalıdırlar ki, çocuğun her istediğini yerine getirmek onun için iyilik değildir. Çünkü çocuk, kanatlanıp evden topluma uçacak ve burada kendi yaşamını yeniden kuracaktır.