İster roman yazarı olun ister köşe yazarı, isterse de normal bir kitap yazarı olun yazmaya başladığınız an o anki psikolojinizi ister istemez yazınıza yansıtırsınız…

Bir makale ya da bir kitap okuduğumda yazarın o anki duygularını çok rahat hissederim… O an duygusal bir atmosferdeyse yumuşak ve duygusal yazılar çıkar… Birilerine kızmışsa o kişinin adını anmasa bile o fikre sahip olan kişi ya da görüşleri muhatap alarak sert bir yazı yazar…

Daha sonra pişman da olabilir ‘iyi ki de yazdım’ da diyebilir… Benim de ‘yazmasaydım…’ dediğim yazılar oldu…

Şimdi;

Birçoğumuzun bildiği gibi Said Nursi’ye nispet edilen bir söz var;

“ yaşasın zalimler için cehennem!”

Çok büyük bir ihtimalle akidesi bozuk olan zalimlik yapan kişileri muhatap alarak bu sözü söyledi-yazdı…

Hayatı hep zindanlarda geçtiğinden ve görmüş olduğu zulümlerden dolayı ‘kâfir olan zalimleri’ kastederek cehenneme girmelerini arzulamıştır. - öyle zannederek söylüyorum-

Müslüman da zulmetmemesi gerekirken zulmeder… Zulmetmek ayrı bir şey kâfirlik ap ayrı bir şey… Bir kâfir vardır sadece nefsine zulmeder… Kimseye zulmetmez…

Bir Müslüman vardır nefsine de kardeşine de zulmeder… Bu kardeşimiz için yaşasın cehennem diyemeyiz… Bakın Allah’ın resulü aleyhisselam ne buyuruyor;

“Enes (r.a.)den rivayet olunduğuna göre Hz. Peygamber şöyle buyurdu:

"Din kardeşin zalim de olsa mazlum da olsa ona yardım et."



Bir adam:

-Ya Resulallah! Kardeşim mazlumsa ona yardım edeyim. Ama zalimse ona nasıl yardım edeyim, söyler misin? Dedi. Peygamberimiz:

"Onu zulümden alıkoyar, zulmüne engel olursun. Şüphesiz ki bu ona yardım etmektir" buyurdu. (Buhari, Mezalim 4)



Biz davetçiyiz;

Kardeşimizin elinden tuttuğumuz gibi bu güzel dinimizi en güzel uslup ve hikmetle kâfire de sunacağız…

Evet;

Şu an 7 milyardan fazla insan var ve bizlerden davet bekliyorlar… Nefes alan her bir insanın hidayet ihtimali vardır… Bu bir fırsattır, kim kaç kişiye ulaştırırsa bu güzel dinimizi okadar ganimet toplar ve cennetteki derecesini artırır-Allah’ın izni ile-

Kardeşine zulmeden bir müslüman gördüğümüzde ‘yaşasın nasihat ve tevbe’ diyerek ondan o zulmü gidermeye çalışırız…