Önce PKK’nın şehir yapılanması diye KCK’lılar bir bir alındı. Sevindik, terörün kökünü kazımak için nihayet ciddi adımlar atılıyor, diye umutlandık. Sonra hepsi serbest bırakıldı.

Cezaevlerinde KCK’dan tutuklu kimse kalmadı dendi, şaşırdık. Barış olacak, dediler, “eh” dedik, “olsun”, “hem bilmediğimiz şeyler vardır belki” diye yeniden umutlandık, bekledik.

Çözüm olacak ve ülke kazanacaksa “Varsın, öyle olsun!” dedik. Bazıları eleştirdi, “Yakında göreceksiniz, Öcalan da çıkacak!” dediler, “Yok canım!” dedik, “daha neler?”

“12 Eylül yargı önüne çıkacak, sorumluların hepsi hesap verecek!” dediler, umutlandık ve bekledik, bekledik, bekledik.

“En azından 28 Şubatçılar, ‘metastas yapan habis ur’lar hesap veriyor.” diye teselli olmaya çalıştık. Buzdağının görünen kısmı da olsa yargılananlar, umudumuzu koruduk.

Sonra duyduk ki görünen kısım da görünmez olmuş. Meğer 28 Şubat diye bir şey hiç olmamış. Meğer her şey bir yalandan, bir rüyadan ibaretmiş. Erbakan, bugün saygı mitingleri düzenlenen milli irade tarafından seçilmemiş ve sanki bugün tasfiye edilmeye çalışılan paralel yapının bir başka versiyonu tarafından alaşağı edilmemiş, meğer Kur’an yasaklanmamış. Bugün her yere kök salması için uğraş verilen İmam-Hatipler kapatılmamış. Kızlar okul önlerinde saçlarından sürüklenmemiş, ağlatılmamış, ikna odaları hiç olmamış, madalya almak için çıktığı birincilik kürsülerinden yaka paça indirilmemiş, erkek öğrenciler sakal problemi yaşamamış. Memurlar namaz kılıp, Kur’an okuyor diye fişlenmemiş, binlerce öğretmen ve memur sırf başı örtülü olduğu için kapı önüne konmamış. Kameralar eşliğinde yapılan cadı avları, sürek avları yaşanmamış hiç. Meğer hiç olmamış, meğer hiç yaşanmamış, meğer, meğer…

“Durum o kadar da umutsuz değil, canım. En azından Ergenekoncular, Balyozcular, 'tepeleme'ciler,  yargılanıp hak ettikleri cezalara çarptırıldılar.” diye düşündük ve avunduk.

Şimdi duyuyoruz ki Ergenekon da olmamış, balyoz da yokmuş, keser de. Fatih Camii’nin bombalanma planı, denildiği gibi bir savaş oyunundan ibaretmiş, meğer.  

Tüm bunlardan sonra sıradaki adımı tahmin etmek de hiç zor değil:

Apo da serbest kalacak.

Merak ediyorum, acaba genel başkan da olur mu?

Tamam, paralel yapılanmalar olmasın amenna.

Peki bu yaşananlara ne demeli?