Bill Clinton-Barack Obama arası dönem Türk-Amerikan münasebetleri açısından kayıp yıllar oldu. G.W. Bush, Türkiye ve bölgeye dair ne yaptıysa hepsi bu münasebetlere darbe indirdi. Türkiye’de Amerikan muhalifliği her geçen gün biraz daha arttı. Obama, “enkaz devraldık” demiyorsa herhalde nezaketindendir.
Davos tavrımızdan sonra İslam Coğrafyası şöyle bir sallandı.
Başlar yukarı kalktı.
Yüzler güldü.
Ama bazı köksüzlerin ödü koptu. O gece ilk iki saat içinde yapılan yorumlar yüz karası fikir sefaletidir. Halbuki bakınız İsrail, bir generali pompalı tüfek gibi kullanmasına rağmen Barack Obama hem Cumhurbaşkanı Abdullah Gül ve hem de Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’ı arayarak bir telefon görüşmesi için çok uzun sayılacak sürelerle fikir alış-verişinde bulunuyor. Bu görüşmelerde bir milletin gönlünü almak vardır. İsrail ne derse desin siz bizim stratejik müttefikimizsiniz teminatı vardır. Fiili bir gerçeğin teslimi vardır. Fiili gerçek şudur. Türkiye Cumhuriyeti bölgesinin lideridir. Bir bölgesel süper güçtür. Biz bunu yıllardır yazıp konuşmaktayız. Kanaatimizi zirveden sokağa kadar herkesle paylaştık. Bazıları bunu göremiyor. Ormanın içinden bakanların sadece önündeki ağacı görmesi gibi dar bir zaviyeye sahipler.
Amerikan başkanı Obama, Cumhurbaşkanımız Abdullah Gül’e Türkiye’nin Orta Doğu, Kafkaslar ve Afganistan’da üstlendiği liderlik rolüne dikkat çekmiştir. Hemen ardından Başbakanımızla yaptığı mülakatta ise şahsınızın liderliği Orta Doğu barışı için hayati değerdedir diyor.
Bunlar memnun edici tesbitler.
ABD’nin Türkiye’nin liderliğini tanıması.
Bu tanıma, İsrail’in ihtilaf çıkartmasından ve Abdullah Gül’ün mükemmel geçen Rusya ve Tataristan incelemelerinden sonra vuku bulmaktadır.
Çıkan sonuç şudur:
ABD Türkiye olmadan Balkanlar, Kafkaslar, Orta Doğu ve Orta Asya’da bir şey yapamaz, kalamaz, sevimli olamaz. Türkiye’ye mutlak ihtiyacı. Yerimize başkasının ikamesi mümkün değildir. Ermeni tasarısı aleyhimize kullanılamayacaktır.
Bugün İslam Coğrafyası üzerindeki ağırlığımız bir asırdır olmadığı kadar yüksektir.
Tabii ki AB’ye destek verilecek.
Stratejik müttefiklik onarılacak.
Bölge liderliğimiz tanınacak.
Lozan Muahedesini imzalamayan Amerika, liderliğimizi tanıdı.
İsrail, olup-biteni anlayabiliyor mu?
Bölgenin karar mercii Ankara’dır.