26 yaşında bir gencim. Şu anda bir çorapcıda elaman olarak çalışıyorum. Bu güne kadar, çeşitli işlerde çalıştım ama sık sık iş değiştirdiğimden kendimi bir yere ait hissedemedim. Okumayı çok istedim ama babam izin vermediği için, bu hayallerim suya düştü... Ailem çok baskıcıydı ve küçüklüğüm sıkıntılarla geçti... Babam yaptığım her şeyi eleştiren biriydi... Liseyi dışarıdan bitirdim ve liseden sonra dil kursuna gidip Rusça öğrendim. Ama istediğim gibi bir iş imkanına ulaşamadım. Bunda biraz da çabuk etki altında kalıyor olmamın rolü var. Nedendir bilmiyorum ama kendime güvenim yok ve yapacağım bütün işleri bir başkasına danışarak karar verebiliyorum. Sanki kendi kararımı kendim versem başıma kötü bir şeyler gelecek ve hata yapacakmışım gibi geliyor... Bu bağımlılık durumundan kurtulmak istiyorum ama ne yapacağımı bilemiyorum...

Yeteneklerinize odaklanın

Anladığıma göre, çocukluk döneminde yaşadığınız sorunlara bağlı olarak kendinize olan inancınızı güçlendiremiyor ve yeteneklerinize odaklanamıyorsunuz. Bu dönem, babanın sert ve tutucu olması ve ilişkilerinizde sizi kısıtlaması, kararlarınızı verme özgürlüğü tanımaması, bir başkasına bağımlı kalmanıza neden olabilir diye düşünüyorum. Bu durum ileriki yaşlarda iyileştirilmediğinde ise, bahsettiğiniz türden sorunlar ortaya çıkabilir.

Uzmanlar, çocukluk döneminde, sorumluluk verilmeyen, takdir edilmeyen, çeşitli baskılara maruz kalan kişilerin ileriki yıllarda güven eksikliği ve karamsarlık duygularına kapılabileceklerini söylüyorlar. Ancak, kişi istediği takdirde kendini değiştirebilir ve korkularının üzerine giderek sorununu çözebilir.

Size öncelikle kendinize güvenmenizi tavsiye ederim. Bununla beraber çalıştığınız iş yerinde tutunmaya ve bir yerde karar kılmaya çalışmanız hayat düzeninizi sağlayabilir. İş ortamında, tasvip ettiğiniz ya da etmediğiniz çeşitli olaylar olabilir, katılmadığınız durumlarla karşılaşabilirsiniz burada küçük bir şeyden öfkelenip ortamı terk etmeyiniz. Sınırlarınız ihlal edildiğinde bunu ifade ediniz ama buradaki kurallara da uyum sağlamaya çalışınız....Ayrıca işiniz dışında sosyal aktivitelere katılıp kendinizi geliştirebilirsiniz...

Oğlumu nasıl koruyabilirim?
30 yaşında bir bayanım... Çok sinirli bir kocam var... Küçük bir şeyde sorun çıkarıyor ve üstüme yürüyor, hakaretlere varan sözler sarf ediyor, vuruyor. Ayrılmayı düşünmüyorum çünkü aile büyüklerim böyle bir şeyi kabul edemezler. Eşime yardımcı olmak ve onun daha sakin biri olabilmesi için elimden geleni yapmak istiyorum. Aslında eşim özünde yumuşak kalpli iyi biri ama nedense bana her zaman kaba davranıyor.

Oğlum çok akıllı bir çocuk olmasına rağmen babanın bu durumundan etkileniyor ve evde sürekli eşyaları kırıyor, istediği her şeyin anında olmasını istiyor ve okulda da arkadaşlarını dövüyor... Oğlumun babayı örnek almasını istemiyorum bunun için neler yapabilirim, onu nasıl koruyabilirim?

Şiddet öğrenilen bir davranıştır

Çocuklar, tutum ve davranışlarını, aileden ve çevreden modelleyerek öğrenirler. Bunun için anne babanın doğru model olması onunla sevgi ve saygı eksenli iletişim kurması önemlidir. Şiddet davranışı da bir çok davranış gibi öğrenilebilir. Babanın şiddet uyguladığını gören çocuk oyunlarında bu şiddet davranışını sergileyebilir ya da arkadaşlarına vurarak babayı taklit edebilir.

Çocuğunuzu koruyabilmek için, eşinizle konuşabilir ve bu durumdan hem kendinizin hem de oğlunuzun zarar gördüğünü ifade edebilirsiniz. Her şeye rağmen baba şiddet uygulamaya devam ediyorsa, çocuğu bu ortamdan uzak tutmaya onun duygularını aktarmasına fırsat tanıyarak yardımcı olmaya gayret gösterebilirsiniz.

Eşinizin özünde bir iyi bir insan olduğunu fakat size karşı şiddet uyguladığını belirtiyorsunuz. Bunun için, eşinize ben dili kullanarak yaşadığınız sorunları anlatabilir, onu tedavi olmaya ikna edebilirsiniz. Bu konuda onu ikna edemiyorsanız, bir yakınınızdan yardım isteyebilirsiniz.

Çocuğunuzu imkanlarınız doğrultusunda bir akran grubuna dahil edebilir, oyun grubuna çekebilirsiniz. Ayrıca, gün içinde ona vakit ayırabilir ve onunla vakit geçirebilirsiniz.