Her sene nisan ayında Ermeni dayatması Amerikan meclisine gelir. Her sene mart ve nisan aylarında gündem Ermeni tasarısıdır. Parlamenterlerimiz Washington’a taşınır. Bu kısır döngü onlarca senedir devam etmekte. Bazı yıllar tansiyon bayağı yükselir. Ankara, sertleşir. Amerikan yönetimi sorumluluğunu ortaya koyar ve temsilciler meclisinden geçen tasarı senatoda bir başka bahara kalır.
Ortada sanki bir tiyatro vardır. Bir trajedi yıllardır sahnelenmekte. Reji, Ermeni diasporası. Fakat oyunun gişe hasılatından nemalananlar var. Şu gün böyle bir tiyatronun Amerikan Kongresinde sahne alması mümkün mü? Obama idaresinin böyle bir tasarıyı ıskalaması kendi kalesine gol atmasıdır. O tasarı geçerse Obama’nın geleceği çok netameli bir hal alır. Şu gün Barak Obama içeride sağlık sigortası, dışarıda da İran, Irak, Afganistan’a dair yapacağı işlerle bir sonraki seçimi kazanacak veya kaybedecek. Başarısı büyük ölçüde bu iki unsura bağlıdır. Balkanlar’dan Asya’ya kadar kesinkes Türkiye ile çalışmak zorunda. Bölgede yıldızı yüksek, ismi parlak bir Türkiye var. Bu şartlarda Ermeni lobisi hatırına Obama’nın Türkiye’yi öfkelendirecek bir sakatlığa seyirci kalması mümkün değil.
Bu oyun her sene tekrarlanacak mı?
Hadise, Amerika’daki Ermeniler için biraz nostalji, biraz hobi, biraz inat, biraz intikam şovenliğidir. Ermeniler, Osmanlıda teb’amız,/vatandaşımız, bugün ise komşumuzdur. Tarihin bir döneminde yine batılı devletlerin kullanmaları yüzünden bir kısım Ermeniler devletin kendi hudutları içinde bir yerden bir yere nakledilmiştir. Bunun adı tehcirdir. Ermeni’nin soykırım/jenosit dediği ise karşılıklı vuruşmadır/mukatele. Bir kavgada silahlar patlarsa iki taraftan da ölenler olabilir.
Peki bunlar neyin peşinde?
Toprak almak vs. ham hayal olduğuna göre Türkiye’yi tazminata mahkûm ettirmek derdindeler. Uluslararası mahkemelerde milyon rakamıyla iddia ettikleri kayıpları namına tazminat rüyaları görüyorlar. Türkiye ve Ermenistan devlet başkanlarının karşılıklı ziyaretleriyle başlayan süreçte bir yakınlaşma başlamışken Ermenistan anayasa mahkemesi her şeyi bozdu.. Buna rağmen Türkiye’nin barış yolunda yılmaması lazım. Büyük olan Türkiye’dir. Ayrıca Amerika’da organize olmak gerekiyor. Yahudi, Rum ve Ermeni. Üçü de bizim eski unsurlarımız. Fakat ABD’de organize olmuşlar. Rum ve Ermeni lobisi devrine göre bize karşı el ele vermekte. Biz ise Yahudi lobisinden medet ummak zorunda kalmış, hatta vaziyet medetten de öte yer yer mecburiyet haline gelmiş.
Vaktiyle Direklerarası’nda şurada-burada Osmanlıyı dejenere eden tiyatroları kuranlar Ermenilerdi. Tiyatroculuk özlerinde var. Yeni nesil Ermenilerin sağduyuya dayalı bir yol tutmaları kendi menfaatlerine uygun olur.
Yoksa bu tiyatro bitmez.