Friedrich Nietzsche, nihilistlik çağına kapı aralama maksadıyla ‘tanrı öldü’ dedi. Bu bir entellektüel şizofreniydi. Ne tanrı öldü ve ne de nihilist bir çağ geldi. Ölümlü olan yaratıcı olamaz. Ölümlü beşerse inançsız yaşayamaz. Nitekim bu aykırılığı deneyen felsefeci ise buhranlarıyla baş başa kaldı.
Ölen ideoloji oldu.
Fransız ihtilali, bugünkü birçok probleme kaynaklık yaptığı gibi aynı zamanda ideolojilerin de tetikleyicisidir. Ondokuzunca yüzyıl, ideolojilere fidelik yapmış, yirminci yüzyıl, ideolojilerin yıkım asrı olmuştur.
Şu gün ideolojiler felsefe kitapları ve müzelerdedir.
Bir de Küba, Venezuela ve Kuzey Kore gibi müze-devletlerde.
İdeoloji Stalin eliyle, Hitler, Franko eliyle bir koca çağı kana buladı.
Bunların Jivkov, Miloseviç... gibi daha birçok irili-ufaklı izleyicisi vardır.
Cemil Meriç, ideolojiyi kasıtla ‘izm’ler, idrakimize giydirilmiş deli gömleğidir’ der. Bu çarpıcı cümle, tahlil edildiğinde ideolojilerin idrakleri infilak ettirdiği hükmüne varmak mümkündür.
İdeolojiler saplantıdır.
Siyah ve beyazdır.
Tahammülsüzdür.
Hazımsızdır.
Gaddardır.
Yirminci yüzyıla belki birçok tarifler getirilebilir. Ancak ona tam uyacak tarif ‘ideoloji çağı’ demektir. Yirminci yüzyılın ilk yarısı karanlık çağdır. Kızıl komünizm, kara kapitalizm, faşizm, Nazizm ve üçüncü dünyanın sosyalist veya ırkçı söylemler Cangıl’ında nefes alınıp-verilmiştir
Sapkın fikirlerin bu nükleer yağmuru Türkiye’yi de vurmuştu. Bu yüzden on yıllarımız heba oldu. Daha bu toprakların tarafsız bir yirminci asır tarihi yazılmamıştır. Henüz layıkıyla yazacak şartlar da mevcut değildir.
Kendine ‘devlet kuran parti’ gibi bir sıfat yakıştıran CHP mahalli ideolojinin Türkiye üreticisi oldu. Yirminci asrın Türkiye ideoloji distribütörlüğünü yaptı. Geçen zamanı geriye çevirip tamir etmek mümkün değildir. Aktörleri hadiselerle beraber tarihe intikal etmiştir. Namuslu tarihçi, o zaman dilimini laboratuvara alır ve gerekçeli kararını yazar. Hüküm bazen beraattir, bazen idam. İdeolojilerin idam ettiği beraat alabilir. İdeolojilerin beraat verdiği hücreye konabilir.
Yeni bir çağdayız.
Yeni bir zamandayız.
Rus liderleri, Lenin ve Stalin’i ağızlarına almıyorlar. Çin, Maoizmin üstüne kapitalizm mantolaması yaptı. Hitler, Almanya’da Mussolini, İtalya’da, Franko Fransa’da domuz bağıyla gömüldü. Enver Hoca, Jivkov, Miloseviç, Saddam, Kaddafi, Mübarek, Esad adlı yedi cüceler dağılıp gitti.
Kılıçdaroğlu, ‘Erdoğan, Hoca’ya ihanet etti!’ diye sataşıyor. Şayet, durduğu kıyıdan diğerine atlayıp ülkeyi 16. Büyük güç haline getirmek ihanetse bu ihaneti Kılıçdaroğlu da yapsın ve hakikaten yeni CHP’yi kursun deriz. Ne var ki mümkün görmüyoruz.
CHP üslubu ideolojiyle malul.
Çağ değişti.
İdeolojiler öldü.
Zalimler devrildi, cüceler dağıldı.
Fakat halk partisi, Cumhuriyet Halk Fırkası günlerinde. Onun için kademeli eğitime ideolojik bakmakta.