Bu ha­ber bir fe­la­ket­tir. Ve­ya şöy­le de­mek de müm­kün, bu bir fe­la­ket ha­be­ri­dir. Fe­la­ket ha­ber­ci­si ha­ber, gün­de­min ha­ra­re­ti için­de eri­di git­ti. Asıl gün­dem oy­ken her mu­si­be­tin te­me­lin­de de esa­sın­da o var­ken si­ya­set, eko­no­mi, ma­ga­zin ve spor gün­de­mi te­mel gün­de­mi en alt sı­ra­lar­da bi­le tu­tun­dur­ma­dı.
Oy­sa...
Sem­poz­yum ya­pı­la­cak­sa ona da­ir ol­ma­lı, kon­fe­rans, pa­nel, te­le­viz­yon­da açık otu­rum ve sos­yal ay­dın­lat­ma fa­ali­yet­le­ri çer­çe­ve­si­ne ne gi­ri­yor­sa ora­da ev­ve­la o gö­rü­şül­me­li.
Ne­den söz edi­yo­ruz?
Fe­la­ket ne?
Fe­la­ket o ki...
1 da­ki­ka­da 4 ki­şi bo­şan­mak­ta!..
Dün­ya­da mı? Ha­yır, Tür­ki­ye­’de. Yan­lış oku­ma­dı­nız. Tür­ki­ye­’de, yur­du­muz­da. 1 da­ki­ka­da 4 çift bo­şan­mak­ta. Bir baş­ka söy­le­yiş­le. Bu top­rak­lar­da hiç gö­rül­me­dik bir şey ya­şa­nı­yor. 15 sa­ni­ye­de bir ai­le çö­kü­yor. Bu ne de­mek­tir? 15 sa­ni­ye­de iki dul mey­da­na ge­li­yor. 15 sa­ni­ye­de iki kır­gın, bel­ki küs bel­ki düş­man iki in­san ha­sıl olu­yor. 15 sa­ni­ye­de en az bir ço­cuk, ya­şı­nın çok üs­tün­de prob­lem­ler yük­le­ni­yor. 15 sa­ni­ye­de bir ki­şi na­fa­ka öde­me­ye mah­kum olu­yor. 15 sa­ni­ye­de bir ki­şi ye­ni bir eve ih­ti­yaç du­yu­yor. Bu­na­lım, al­kol, ci­na­yet ve baş­ka şey­ler bek­le­nen iş­ler­den olu­yor
Hür­ri­yet de­ğil, ba­şı­boş­luk özen­di­ril­mek­te. Ni­kâh­sız­lık özen­di­ril­mek­te. Ha­yat eşit­tir şeh­vet an­la­yı­şı be­yin­le­re şı­rın­ga edil­mek­te. Bu­nun ne­ti­ce­sin­de al­dat­ma­lar ço­ğal­mak­ta. Ai­le­yi ayak­ta tu­tan de­ğer­ler, kit­le ile­ti­şim araç­la­rın­da hor­lan­mak­ta, ye­ril­mek­te, aşa­ğı­lan­mak­ta. 2050’ye var­ma­dan yur­du­muz­da nü­fu­sun ön­ce du­ra­ca­ğı­nı son­ra ge­ri­le­me­ye baş­la­ya­ca­ğı­nı da­ha ön­ce yaz­mış­tık. 40 yıl son­ra ge­ri­le­yen bir nü­fus ve mil­yon­lar­ca bo­şan­mış çift, on mil­yon­lar­ca ai­le yu­va­sın­dan ko­puk ço­cuk­lar Tür­ki­ye­’si. O ço­cuk­lar, bir da­ha hiç­bir bay­ram­da an­ne ve ba­ba­la­rıy­la ay­nı se­vim­li ça­tı al­tın­da ola­ma­ya­cak­lar. Ağız ta­dı ze­hir ta­dıy­la yer de­ğiş­ti­re­cek.
Biz bu man­za­ray­la mı bü­yük Tür­ki­ye ola­ca­ğız? Bu man­za­ray­la mı Ana­do­lu­’ya ge­li­şi­mi­zin bi­nin­ci yı­lı 2071’de tek­rar sü­per güç ol­du­ğu­mu­zu ilân ede­ce­ğiz... Ha­nı­me­fen­di­ler, be­ye­fen­di­ler, dev­le­ti yö­ne­ten­ler, ge­mi su alı­yor. Şim­di­den ha­ber ve­ri­yo­ruz. 40 se­ne son­ra­nın ted­bi­ri bu­gün­den alı­nır.
Me­de­ni Ka­nun­da­ki ev­len­me-bo­şan­ma hu­ku­ku­nun te­me­li Ka­to­lik ki­li­se­ye da­ya­nır. Ho­ca­la­rı­mız fa­kül­te­de bi­ze böy­le öğ­ret­ti­ler. Gü­ya İs­la­mi­ye­t’­te­ki bo­şan­ma ko­lay­lı­ğı­na tep­ki ola­rak bo­şan­ma­nın âde­ta im­kân­sız ol­du­ğu bir sis­te­mi al­mış­lar­dı. Fa­kat ko­lay de­nen, er­ke­ğin iki du­da­ğı ara­sın­da de­nen o dö­nem­ler­de bu bo­şan­ma­la­rın bin­de bi­ri yok­tu.
Ça­re ne­dir?
Ça­re öğ­ret­men­le ima­mın, ila­hi­yat­çıy­la psi­ko­lo­ğun, hu­kuk­çuy­la din ada­mı­nın, ya­zar­la vai­zin ba­rış­ma­sın­da, bu­luş­ma­sın­da gö­rüş­me­sin­de. Ça­re me­de­ni ka­yıt­la di­nî ni­kâ­hın ay­nı ka­lem­le hal­lin­de. Med­ya­nın rey­ting, ti­raj ve tık­la­ma uğ­ru­na ce­mi­ye­tin te­me­li­ne kez­zap dök­me­me­sin­de. Ebe­veyn­le­rin şuu­run­da. Ça­re sab­rın gü­zel­li­ği­ni öğ­ren­mek­te.