Bu benim değil, bir dostumun lafı. Ne demek peki?

“Siyaset adamının iktidara yürüyüp yürüyemeyeceği, ne tür vartalar atlattığı, kimlerin ve nelerin üstesinden gelerek partisini başarıya taşıdığına bakarsan anlarsın.”

Yani?

Vukuatla geleceksin başa!

Örnek vermek gerekirse...

Ecevit ilk örnek. İnönü’yle bilek güreşine tutuştu. Kazandı. CHP’yi iktidara taşıdı. O bilek güreşi ‘vukuattır’ işte.

Sonra Turgut Özal. Askerin her türlü direnmesine, ayak oyunlarına rağmen partisini kurdu ve seçimleri kazanıp iktidar oldu. Al sana vukuat sonucu elde edilen bir kazanç.

Son olarak da Tayyip Erdoğan. Onun işi daha da zordu. Tayyip Bey var olan bütün düze
ne karşı çıktı. Yılmadı. Savaştı ve bugünlere geldi. Partisini de iktidara taşıdı. Gelecek seçimlerden de tek parti iktidarıyla çıkacak. Yani Tayyip Erdoğan’ın zirveye çıkması da ‘vukuatlı geliş’tir.

Vukuatsız geliş yok mu peki?

Var. Kemal Kılıçdaroğlu, en yakın örnek. Hiç emek harcamadı... Bir damla ter dökmedi... Hani 1001 Gece Masalları’nda uçan halı vardır ya... Kemal Kılıçdaroğlu’da uçan kasete binip CHP’nin başına oturdu. Var mı vukuat? Yok!

Özetlersek: Kan, ter, gözyaşı olmaksızın başarı da olmaz...