Yu­na­nis­tan, alt­-üst. Çok sa­yı­da ya­ra­lı var. Bir ö­lü ve­ril­di. Bir hay­li dükkân ve ban­ka yağ­ma­lan­dı. A­ra­ba­lar, bi­na­lar ya­kıl­dı. İs­yan­cı­lar, par­la­men­to­yu bas­ma­ya kal­kış­tı. İş­çi­ler o­to­ri­te din­le­mi­yor. “Ka­til dev­let” s­lo­ga­nın­dan baş­ka “ka­til po­lis”, “do­muz po­lis” gi­bi çok a­ğır pan­kart­lar ta­şı­nı­yor. Ko­mü­nist ya­hut sos­ya­list ter­mi­no­lo­ji­ler gün­dem­de. O­lay­la­rı sür­dü­ren ba­zı mas­ke­li­ler, ken­di­le­ri­ni “a­nar­şist­ler” di­ye ta­nı­tı­yor­lar.
­Yan­gın, yağ­ma, ça­tış­ma i­le kar­ga­şa­nın or­ta­sı­na dü­şen Yu­na­nis­tan’da­ki bu deh­şet ve­ri­ci ha­di­se­le­rin se­be­bi 16 ya­şın­da bir gen­cin po­lis kur­şu­nuy­la öl­me­si...
­Şim­di de ge­nel g­rev var. Ça­lış­ma şart­la­rı, üc­ret­ler ve ha­yat pa­ha­lı­lı­ğı a­ley­hi­ne g­re­ve gi­di­li­yor.
­Ne­yin ne­re­ye va­ra­ca­ğı­nı he­nüz kim­se bil­me­mek­te. Sos­ya­list mu­ha­le­fet, sağ­cı Ka­ra­man­lis’ten is­ti­fa­sı­nı is­ti­yor. Şid­det, te­rör ve a­nar­şi bi­raz da­ha sü­rer­se hü­kü­met da­ya­na­maz.
­Yu­na­nis­tan AB ü­ye­si.
A­ma man­za­ra or­ta­da.
E­ğer o Av­ru­pa Bir­li­ği, böy­le bir za­man­da sad­ra şi­fa ol­mu­yor­sa ne­ye ya­rar? Bir ço­cu­ğun kat­le­dil­me­siy­le bun­lar ya­şa­nır mı? Bir ha­yat bu­na değ­mez, de­mi­yo­ruz. Bir ha­yat ne­ye a­let e­dil­miş o­nu an­la­ma­ya ça­lış­mak­ta­yız. De­mek ki Yu­na­nis­tan’da top­lum p­si­ko­lo­ji­si hay­li bo­zuk. Tek kib­rit yet­ti. Bu­nu kim yap­mış o­la­bi­lir? Bi­le­mi­yo­ruz. BOP gi­bi bir p­ro­je mi söz ko­nu­su? Tür­ki­ye’nin gü­ney­do­ğu­suy­la bu ka­os a­ra­sın­da ir­ti­bat ku­ru­la­bi­lir mi? Ka­ra­man­lis bir yer­le­re bir ta­viz mi ver­me­di? Yok­sa AB’ye, is­ta­tis­tik­le­re rağ­men halk zor­da mı?
­Sı­ra­dan bir po­li­si­ye vak’a bu den­li par­la­ma­ma­lı.
­Kit­le böy­le iş­te.
­Şu­ur­suz a­kıp gi­der.
­Sel gi­bi sü­rük­le­yip gö­tü­rür. Çok ke­re de çı­kış mak­sa­dı­nı a­şa­rak dir­sek ya­pıp baş­ka yön­le­re dö­ner. Şim­di p­ro­tes­to­nun iş­çi o­lay­la­rı­na dö­nüş­me­si muh­te­mel. Şu a­ra A­ti­na’da çok sa­yı­da a­jan ol­ma­lı. Man­za­ra in­sa­na 1968 Pa­ris’i­ni ha­tır­la­tı­yor. O­ra­da genç­lik o­lay­la­rı pat­lak ver­miş ve son­ra da Tür­ki­ye da­hil dün­ya­ya si­ra­yet et­miş, ik­ti­dar­la­rı de­vir­miş­ti. 5 bin gen­ci­mi­zin ö­lüm sü­re­ci öy­le baş­la­mış­tı.
­Ha­di­se­nin ber­bat­lı­ğı şu­ra­da­ki e­ko­no­mik k­ri­ze denk gel­di.
­Yal­nız­ca Yu­na­nis­tan’da de­ğil, her yer­de ça­lı­şan zor­da.
­Hay­di de­yin­ce yü­rü­me­ye ha­zır.
An­ka­ra te­yak­kuz­da ol­ma­lı.
­Çok su­dan bir se­bep­le bu yan­gın bi­ze de sıç­ra­ya­bi­lir. As­la şüp­he­niz ol­ma­sın. A­şı­rı ken­di­ne gü­ven de bir teh­li­ke­dir. İş­çi, Kürt ve A­le­vi p­rob­lem­le­ri­ni ko­nu­şan­lar ne de­dik­le­ri­ne has­sa­si­yet­le dik­kat et­me­li.
A­nar­şist, ser­se­ri ma­yın gi­bi­dir. Ne­re­de, ne za­man pat­la­ya­ca­ğı ve ki­mi öl­dü­re­ce­ği bi­lin­mez. O ma­yın pi­mi­nin ki­min e­lin­de ol­du­ğu da çok ke­re hiç bi­lin­mez.