M. Şevket Eygi

M. Şevket Eygi

Merhum Cennetmekân Sultan Abdülhamid

Merhum Cennetmekân Sultan Abdülhamid

1. SUL­TAN Ab­dül­ha­mi­d’­in taht­tan in­di­ril­me­si İs­lam düş­man­la­rı­nın, Ma­son­la­rın, mü­na­fık­la­rın, Si­yo­nist­le­rin, em­per­ya­list­le­rin, sö­mür­ge­ci­le­rin, mis­yo­ner­le­rin, küf­rün za­fe­ri­dir.

2. Sul­tan Ab­dül­ha­mid ile bir­lik­te ha­ki­kî Hi­la­fet so­na er­miş­tir. On­dan son­ra­ki Ha­li­fe­ler sû­rî ha­li­fe­dir.

3. İt­ti­had ve Te­rak­ki Fır­ka­sı (Par­ti­si) ke­sin­lik­le İs­la­m’­ı tem­sil et­mez.

4. Se­la­ni­k’­ten Sul­ta­nı taht­tan in­dir­me­ye ge­len Ha­re­ket Or­du­su ço­ğun­lu­ğu Ya­hu­di ve Ma­son olan gayr-i mil­lî bir or­duy­du. Ni­te­kim için­de bir de saf kan Se­la­nik Ya­hu­di Lej­yo­nu var­dı.

5. Se­la­ni­k’­te, Hür­ri­yet ilan edi­lin­ce sa­rık­lı bir ho­ca ile bir pa­pa­zın so­kak­ta öpüş­me­si, sa­rık­lı ki­şi için bü­yük bir gaf­let ve şaş­kın­lık­tır.

6. Sul­tan Ab­dül­ha­mid de­vam­lı­lı­ğı, İt­ti­had ve Te­rak­ki ko­puk­lu­ğu ve ârı­za­yı tem­sil eder.

7. Sul­tan Ab­dül­ha­mi­d’­ten son­ra İs­lam dün­ya­sı baş­sız kal­mış­tır.

8. Sul­tan Ab­dül­ha­mid ik­ti­dar­da kal­mış ol­say­dı, Os­man­lı dev­le­ti bi­rin­ci dün­ya sa­va­şı­na gir­mez ve ba­zı ka­yıp­la­ra uğ­ra­sa bi­le 1918-22’de ol­du­ğu gi­bi tas­fi­ye edil­mez­di.

9. Sul­tan Ab­dül­ha­mid ik­ti­dar­da kal­say­dı, Ru­me­li­’nin ya­rı­sı Tür­ki­ye­’de ka­lır­dı.

10. En kö­tü ih­ti­mal­le Mu­sul, Ha­lep, Su­ri­ye­’nin Türk­men böl­ge­le­ri sı­nır­la­rı­mız için­de ka­lır­dı.

11. Ege De­ni­zi­’n­de­ki ada­la­rın ya­rı­sı biz­de olur­du.

12. 1918’e ka­dar dev­le­tin ve ül­ke­nin bü­tün­lü­ğü­nü ko­ru­ya­cak tek da­hi li­der Sul­tan Ab­dül­ha­mid idi.

13. En­ver­ler Ta­lat­lar Ce­mal pa­şa­lar ve di­ğer İt­ti­had­çı şü­re­kâ; si­ya­set, ha­mi­yet ve ki­ya­set ba­ka­mın­dan Sul­tan Ab­dül­ha­mi­d’­in tır­na­ğı ola­maz­lar.

14. Sul­tan Ab­dül­ha­mid bi­’l-irs ve­’l-is­tih­kak Pa­di­şah ve Ha­li­fe idi.

15. 1945’te Ja­pon­ya­’yı Hi­ro Hi­to tem­sil et­ti­ği gi­bi, o da Tür­ki­ye­’yi tem­sil edi­yor­du.

16. Sul­tan Ab­dül­ha­mi­d’­in ha­ta­la­rı ola­bi­lir ama onun ha­ta­la­rı, İt­ti­haç­çı­la­rın ve Jön Türk­le­rin se­vap gi­bi gös­te­ri­len hı­ya­net ve ci­na­yet­le­rin­den üs­tün­dür.

17. Sul­tan Ab­dül­ha­mid Ehl-i Sün­net iti­ka­dı­na, na­ma­zın ika­me­si­ne, ka­dın ve kız­la­rın te­set­tü­rü­ne, mem­le­ke­tin te­rak­ki­si­ne ve ima­rı­na bü­yük önem ver­miş­tir. Me­di­ne­’ye şö­men­dö­fer-tren hat­tı yap­tırt­mış­tır.

18. Sul­tan Ab­dül­ha­mid za­ma­nın­da, baş­ta Ga­la­ta­sa­ray Sul­ta­ni­si  (li­se­si) ol­mak üze­re bü­tün okul­lar­da ve li­se­ler­de­ki Müs­lü­man öğ­ren­ci­le­rin beş va­kit na­ma­zı ce­ma­at­le kıl­ma­la­rı mec­bu­rî idi. Yi­ne bü­tün kış­la­lar­da, as­ke­rî bir­lik­ler­de ce­ma­at­le na­maz kı­lı­nır­dı.

19. Sul­tan Ab­dül­ha­mid za­ma­nın­da ga­ze­te­ler ah­lak­sız, müs­teh­cen, re­zil ya­yın­lar ya­pa­maz­dı.

20. Sul­tan, okul­lar­da kar­ma eği­ti­me izin ver­mez­di, bü­lu­ğa er­miş er­kek ve kız­lar için ay­rı mek­tep­ler var­dı.

21. Sul­tan Ab­dül­ha­mid beş va­kit na­maz kı­lan, üç ta­ri­ka­ta men­sup din­dar bir dev­let rei­siy­di.

22. Sul­tan Ab­dül­ha­mid re­ji­mi de­vam et­sey­di, Ana­do­lu Rum­la­rı­nın ve Er­me­ni­le­ri­nin var­lı­ğı de­vam eder­di. Teh­cir ve mü­ba­de­le fa­ci­ala­rı ya­şan­maz­dı.

23. Yir­min­ci as­rın ilk ya­rı­sın­da­ki bü­tün önem­li ki­şi­ler Sul­tan Ab­dül­ha­mid ma­ari­fi ta­ra­fın­dan ye­tiş­ti­ril­miş­tir.

24. Sul­tan Ab­dül­ha­mi­d’­in me­zi­yet­le­ri ve hiz­met­le­ri bir ke­fe­ye ko­nul­sa, öbür ke­fe­ye ha­ta­la­rı ko­nul­sa, bi­rin­ci ke­fe ağır ba­sar.

25. Gü­nü­müz­de, Tür­ki­ye­’nin şu hal-i pe­ri­şa­nı kar­şı­sın­da hiç­bir Müs­lü­ma­nın Sul­tan Ab­dül­ha­mid aleyh­ta­rı ol­ma­ya hak­kı yok­tur.

26. Sul­tan Ab­dül­ha­mid si­ya­se­ti de­vam et­sey­di, Fi­lis­ti­n’­de Si­yo­nist dev­let ku­ru­la­maz­dı.

27. Sul­tan Ab­dül­ha­mid si­ya­se­ti de­vam et­sey­di, Tür­ki­ye Or­ta­do­ğu­’nun Ja­pon­ya’sı olur­du.

Her in­san gi­bi onun da ha­ta­la­rı ol­muş­tur ama se­vap­la­rı ha­ta­la­rın­dan üs­tün­dür.

Önceki ve Sonraki Yazılar
M. Şevket Eygi Arşivi