1. AllahüTealaKur’anda “Bütün mü’minler kardeştir” buyurmuştur. Mü’minlerin kardeş olduğunu inkar eden küfre düşer.

 

2. Resulullah Efendimiz (Salat ve selam olsun ona) Ashabına “Siz birbirinizi sevmedikçe iman etmiş olmazsınız” buyurmuşlardır.

 

3. Mü’minlerin birbirlerini sevmeleri, desteklemeleri, birbirlerine acımaları, yardımlaşmaları, müttehid olmaları, aralarında tesanüd bulunması vâcibtir.

 

4. Resulullah Efendimiz “Mazlum (zulme uğramış) olsun, zalim olsun kardeşine yardım et” buyurunca sorulmuş, “Mazluma yardımı anladık da zalime yardım ne demektir?” Fahr-i Kâinat efendimiz “Elini onun eli üzerine koymak suretiyle” (yani zulmüne engel olarak) buyurmuşlardır.

 

5. İtikadı sağlam, beş vakit namaz kılan Ehl-i Sünnet ve cemaat mensubu mü’minlerin kardeşliği has kardeşliktir.

 

6. Hanefî mü’min ile Şâfiîmü’min, kardeştir. Farklı fıkıhlara tabi olmaları bu kardeşliğe zerre kadar gölge düşürmez. (Durum dört mezhep için böyledir.)

 

7. Tasavvufî tarikatların farklı olması, kardeşliğe zarar vermemelidir. Bütün hak tarikatlar Tarikat-ı Muhammediyedir; hepsinin şeyhleri, müridleri, dervişleri, muhibleri kardeştir.

 

8. İman kardeşleri birbirlerinin gıybetini yapmaz.

 

9. Birbirlerine iftira etmez.

 

10. Birbirlerinin gizli günah ve ayıplarını araştırmaz (tecessüs etmez).

 

11. Mü’minler birbirlerine beddua etmez, hayır dua eder.

 

12. Birbirlerinin kusurlarını bağışlar.

 

13. Birbirlerinin ıslahı için çalışır.

 

14. Mü’min kişi kalp kırmaz.

 

15. Mü’minler birbirleriyle savaşmaz.

 

16. Birbirlerinin analarına, karılarına, kızlarına, bacılarına kötü gözle bakarak göz zinası yapmaz.

 

17. Bütün mü’minler tek bir Ümmettir. Mü’min Ümmet birliği şuuruna sahiptir.

 

18. Mü’minler, içlerindeki en ehliyetli ve liyakatli râşid ve kâmil kimseyi İmam olarak seçer ve onu biat ve itaat ederler.

 

19. Hiçbir ehliyetli mü’min, riyasete talip olmaz.

 

20. Ehliyeti yoksa,matlub olsa bile kabul etmez.

 

21. Bilen, âlim, fakih mü’minler bilmeyenlere faydalı, lüzumlu, zarurî bilgileri öğretir; onları uyarır, aydınlatır, irşad eder.

 

22. Mü’minler birbirlerini aldatmaz. Resulullah Efendimiz “Bizi aldatan bizden değildir” buyurmuşlardır.

 

23. Mü’min doğrudur dürüsttür (istikamet sahibidir), kardeşlerinin de müstakim olması için çalışır.

 

24. Mü’minler birbirlerinin mallarını haksız yere almaz, yemez.

 

25. Mü’minlerin kanları birbirlerine haramdır. 

 

26. Mü’minler birbirlerinin kurdu değil, meleğidir.

 

27. Batıdaki bir mü’minin ayağına diken batsa, doğudaki mü’min onun acısını yüreğinde duyar.

 

28. Mü’minler birbirlerine karşı kerimdir.

 

29. Mü’minler ayaklarının kaymasını önlemek için, birbirlerine destek olur.

 

30. Mü’minler birbirlerinin sevinçlerini, acılarını, kederlerini paylaşır.

 

31. Mü’minler yaşlı mü’minlere hürmet eder, küçük mü’minlere şefkat besler.

 

32. Mü’min, namaz kılmayan kardeşinin de kılmasını ister, bunun için en uygun şekilde çalışır.

 

33. Mü’minler birbirlerine karşı mürüvvetlidir.

 

34. Komşu mü’minler birbirlerine eziyet etmez, rahatsızlık vermez.

 

35. Mü’min, Allahın kendisine verdiği nimetleri, elinden geldiği kadar paylaşır.

 

36. Mü’minler birbirlerine karşı cömerttir.

 

37. Zengin mü’min, güvenilir muhtaç kardeşine karz-ı hasen (Allah rızası için faizsiz borç) verir. Borç alan bunu vadesinde öder.

 

38. Borçlu, mücbir bir sebep yüzünden borcunu vaktinde ödeyemezse, borç veren mü’min kolaylık gösterir, vadeyi uzatır, takside bağlar.

 

39 Baktı ki, borçlunun durumu çok kötü, o zaman Allah rızası için bağışlayıverir.

 

40. Zengin ve varlıklı mü’minler, sıkıntıya düşmüş kardeşlerinin gelip bizzat istemelerini beklemez, araştırma yapar, onları bulur ve yardımcı olur.

 

41. Mü’minler cemaat, tarikat, hizip, grup, sekt, klik holiganlığı yapmaz; birbirlerini ötekileştirmez.

 

42. Mü’minlerin kardeşçe geçinip yaşamaları izzete sebep olur; kardeşliği bozmaları zillet ve esaret getirir.